
Խուսափումի նման մի բան կար նրանցում,
Չհասկացա, չցանկացար օգնել քո խորհուրդով,
Թե պարզապես` չուզեցիր:
Գիտե՞ս, թե որքա՜ն եմ կարոտում քեզ,
Սպասում, որ գուցե մի օր տեսնեմ,
Չե՛մ հավատում, որ մոռացել ես ինձ,
Գիտեմ, որ դեռ իմ ընկերն ես:
Գիտե՞ս, որքա՜ն տխուր եմ հիմա,
Հավատում եմ, որ դեռ կգրես,
Դու չե՛ս կարող լինել այդքա՛ն դաժան,
Գիտեմ, որ դեռ սիրում ես:
Հեղինակ` ԱՆԱՍՏԱՍԻԱ
Этот комментарий был удален автором.
ОтветитьУдалить