ՔՈ ՊԱՏԿԵՐԸ

Քո պատկերն այնքա՜ն խորն է մխրճվել
Սրտիս անկյունում,
Այնպե՜ս ամուր է կառչել ինձանից,
Որ վանել նրան ես անկարող եմ:
Վիճում եմ անվերջ, փորձում համոզել
Որ պոկվի ինձնից, գնա՜, հեռանա...
Բայց որքան շատ եմ նրան հեռացնում,
Այնքան ամուր է նա ինձ սոսնձվում:

                                                                                 Հեղինակ՝   Աննա
                                                                


Отправить комментарий