Երիտասարդ կնոջ օրագրից...

Անցել է ավելի քան երկու տարի, 752 օր, 18048 ժամ ու 1082880 րոպե, որ դու չկաս: Ասում են ժամանակը մոռացնել է տալիս ամեն ինչ, բուժում բոլոր վերքերը, բայց այդ դեպքում ասա ես ինչո՞ ւ չկարողացա մոռանալ քեզ: Ինչի՞  առաջվա նման ամեն վայրկյան դեռ հիշում եմ քո դեմքը, քո խոսքերը ու դեռ զգում ...:  Չգիտեմ, բայց սպասում եմ հրաշքի, ինձ թվում է դեռ գալու ես, որքան էլ, որ հեռու ես ու անհասանելի, միևնույն է հույսը քեզ տեսնելու կարծես թե չի մեռնում: 
Երազ է գուցե հավատալը, որ կվերադառնաս ու նորից կասես, որ ՍԻՐՈՒՄ ԵՍ....