ԱՆՍՊԱՍԵԼԻ....



Չգիտեմ ինչպես ասեմ, որ ձայնիդ ամեն մի հնչյուն ընկալում եմ ամբողջ մարմնով, որ ներծծվում է արյանս մեջ ու ինձ թվում է, թե  ես զգում եմ նիրվանա կոչվածը: Ու միայն սրտխփոցն է, որ ինձ սթափեցնում է ու վերադարձնում իրականություն: Ու այսպես շարունակ, քո մասին մտածելով ու ապրելով քեզանով, հասկանում եմ, որ ոչ մի կերպ ինձ չի հաջողվի մոռանալ քեզ: Ու սա պարտություն է, սեր կոչված պարտությունը, որը դարձնում է քեզ քո իսկ զգացմունքների գերին ու մատնում հավիտենական թուլության:







Отправить комментарий