Քարացել է սիրտս ավաղ,Էլ չի զգում ոչ մի բան,
Դո՛ւ մարեցիր այն կրակը,
Որ վառել էիր դեռ վաղուց:
Չե՛մ հասկանում, թե ինչո՞ւ,
Ինձ ստիպեցիր քեզ սիրել,
Հետո անձայն հեռացար,
Ու թողեցիր, որ տանջվեմ:
Էլ չեմ կարող դիմանալ,
Քո հասցրած տանջանքին,
Հեռանում եմ այս աշխարհից
Ու թողնում եմ, որ դու տանջվես:
ՀԵՂԻՆԱԿ` Ա.Մ.
Отправить комментарий